„Piłat i inni”, reż. Andrzej Wajda, 98 min, 1972, RFN

Wraz z filmem „Piłat i inni" – nakręconym na zlecenie telewizji niemieckiej – Andrzej Wajda dołączył do szerokiego grona reżyserów adaptujących „Mistrza i Małgorzatę", a Daniel Olbrychski jako Mateusz Lewita wkroczył na ścieżkę dojrzałych, wielowymiarowych kreacji aktorskich. Wątek Poncjusza Piłata i Jeszui Ha-Nocri’ego w rękach Wajdy nabiera znamion współczesnej paraboli. Jezus w dżinsach i ukrzyżowanie przy drodze szybkiego ruchu – wystarczy parę kadrów, by zorientować się, że nie chodzi tu o dosłowne przenoszenie wątków powieściowych na ekran. Film, kręcony w miejscach zjazdów nazistowskiej partii NSDAP i na wysypisku śmieci w Wiesbaden, ma być raczej podwójną metaforą. Z jednej strony jest refleksją nowoczesnego krytyka społecznego, który pyta o duchowość po rewolucji hipisowskiej. Z drugiej – opowieścią reżysera pamiętającego II wojnę światową, widzącego w ekranowych barankach naród prowadzony na rzeź.

Opis festiwalowy – Igor Kierkosz