„Sublokator”, reż. Janusz Majewski, 90 min, 1966, Polska

Polska lat 60. XX wieku. Nieśmiały naukowiec Ludwik po trzech latach starań dostaje przydział na pokój w podmiejskiej willi. Liczy, że znajdzie tu niezbędną do pracy naukowej ciszę i spokój. Niestety, jego nadzieje okażą się płonne, bo pozostałe mieszkanki willi– ekscentryczna administratorka, jej nastoletnia siostrzenica i zaangażowana społecznie lokatorka – mają wobec mężczyzny zupełnie inne plany…

Jeden z najlepszych i najbardziej oryginalnych debiutów w historii polskiego kina. Znakomita czarna komedia, stylowa makabreska inspirowana twórczością Billy’ego Wildera i brytyjską szkołą komedii. Doskonała obsada, zdjęcia Kurta Webera i klimatyczna muzyka Andrzeja Kurylewicza, a przede wszystkim – artystyczny manifest reżysera, wówczas szukającego własnej drogi, dziś niekwestionowanego mistrza kina gatunkowego.

„Szpital”, reż. Janusz Majewski, 23 min, 1962, Polska

Profesor postanawia zatrzymać pacjenta na obserwację. Pacjent zasypia i zaczyna śnić. W snach widzi rodziców, dziewczynkę, narzeczoną, pojawiają się też motywy związane z koleją. Nad ranem profesor stawia tę samą diagnozę, co poprzedniego dnia. Pacjent prosi o postawienie fotela przy oknie, by móc obserwować pociągi.