Data Światowego Dnia Opery (25 października) nie jest przypadkowa. Tego dnia urodziło się dwóch wielkich twórców, których dzieła sceniczne są wciąż chętnie wystawiane – Georges Bizet i Johann Strauss II. Dzień później, w sobotę 26 października, w Kinie Iluzjon odbędzie się seans filmu „Opera” Dario Argento i spotkanie z autorem książki „Szaleństwo w operze” Marcinem Boguckim.
„Opera”, reż. Dario Argento, 107 min, 1987, Włochy
Thriller dziejący się w środowisku artystów opery. Uznana śpiewaczka, mająca otrzymać rolę Lady Makbet w operze Verdiego wystawionej w teatrze w Parmie, ulega poważnemu wypadkowi. Reżyser Marco znajduje zastępstwo w postaci młodej, obiecującej sopranistki Betty. Premierę dzieła z pustej teatralnej loży obserwuje tajemnicza postać, która okazuje się być seryjnym mordercą.
Spotkanie po filmie
Po seansie zapraszamy na spotkanie z Marcinem Boguckim, autorem książki „Szaleństwo w operze”, które poprowadzi dr Stanisław Godlewski z IS PAN.
Dr Marcin Bogucki jest absolwentem kulturoznawstwa, historii sztuki i muzykologii, a obecnie adiunktem w Instytucie Kultury Polskiej UW. Obronił pracę doktorską dotyczącą związków opery i szaleństwa w epoce nowoczesnej. Jego zainteresowania badawcze skupiają się wokół kulturowej historii muzyki oraz reżyserii operowej. Autor książki „Teatr operowy Petera Sellarsa. Inscenizacje Händla i Mozarta z lat 80. XX w.” (Poznań 2012) oraz współautor tomu „Chopinowskie igrzysko” (2020, wspólnie z Adą Arendt, Kornelią Sobczak i Pawłem Majewskim). Publikował m.in. w „Didaskaliach”, „Widoku”, „Opcjach”, „Dialogu”, „małej kulturze współczesnej” i w portalu Dwutygodnik.com. Autor podcastu „50 twarzy Konkursu” na temat Konkursu Chopinowskiego.
„Szaleństwo w operze” (wyd. słowo obraz/terytoria, 2023)
„Teatr to dom wariatów, ale opera – to dopiero oddział dla nieuleczalnie chorych!”. Słowa, których autorem był rzekomo Hugo von Hofmannsthal, stały się dla Marcina Boguckiego inspiracją do napisania książki o motywie szaleństwa w operze od XVII do początku XX wieku. Jej główną część stanowią studia historyczne, w których autor prezentuje, jak motyw szaleństwa był w poszczególnych stuleciach opracowywany muzycznie.
Aby zaznaczyć dzisiejszą perspektywę, Bogucki każdy z rozdziałów rozpoczyna od analizy współczesnego utworu nawiązującego do dzieła z epoki. Swe rozważania uzupełnia zagadnieniami teoretycznymi: W jaki sposób szaleństwo można rozumieć jako chorobę nowoczesną? W jaki sposób opera była powiązana z nowoczesną estetyką? W jaki sposób dotychczas opisywano historię motywu szaleństwa w operze? Dzięki interdyscyplinarnej perspektywie książka pokazuje operę wielowymiarowo – jako „teatr anatomiczny duszy”, będący w dawnych wiekach ważnym medium nie tylko artystycznym, ale i społecznym.
