„Pieskie popołudnie”, reż. Sidney Lumet, 130 min, 1975, USA

Jeden z najważniejszych amerykańskich filmów lat 70. Akcja została luźno oparta na autentycznych wydarzeniach, które miały miejsce w 1972 roku w Nowym Jorku. Trzej przyjaciele – Sonny, Sal i Stevie – dokonują napadu na bank. Wszystko od początku idzie jednak nie tak, jak powinno – przestraszony Stevie ucieka z miejsca przestępstwa, w bankowym sejfie nie ma pieniędzy, a złodzieje szybko zostają otoczeni przez policję. Zdesperowani bohaterowie biorą zakładników, z którymi po pewnym czasie zaczyna łączyć ich nić porozumienia…

Dramat Sidneya Lumeta, poruszający m.in. wątki LGBTQ, jest jak najdalszy od czarno-białych schematów i zawiera silne antyautorytarne przesłanie. Ogromnym atutem dzieła są aktorskie kreacje Ala Pacino i Johna Cazale’a, a także realistyczny styl reżyserii. Jak pisał Adam Garbicz, „Film Lumeta wypada szczególnie korzystnie w latach Watergate - popularnych nastrojów opozycyjnych, mitologizacji przestępców i deprecjonowania władz – odkłamując opisy z niezliczonej ilości thrillerów o podobnych wydarzeniach. Prawdę mówiąc, ma też dużą przewagę prawie nad wszystkimi thrillerami, które kręcone będą w Stanach później, przy szafowaniu bez umiaru efektami i ignorowaniu prawdopodobieństwa” (A. Garbicz, „Kino – wehikuł magiczny. Podróż czwarta”).