„Dziura”, reż. Piotr Kamler, 3 min, 1968, Francja

Przygody żałosne i niekiedy skandaliczne Niebytu poszukującego samego siebie. Okazuje się, że jeśli chcemy pozostać sami, należy niekiedy być we dwoje.

„Labirynt”, reż. Piotr Kamler, 12 min, 1970, Francja

Poszukiwanie sensu życia w labiryncie, który okazuje się znajdować w głowie.

„Słonioga”, reż. Piotr Kamler, 10 min, 1968, Francja

Wędrówka poprzez różne warstwy czasu i przestrzeni, którą odbywa wielonożna, dwuznaczna postać potrafiąca poruszać się tylko w jednym kierunku.

„Zapasowe serce”, reż. Piotr Kamler, 10 min, 1973, Francja

Pogoń arlekina za piękną tancerką prowadzi ich do wnętrza starego zegara i zakłóca spokój dwóm szachistom.

„Słodka katastrofa”, reż. Piotr Kamler, 12 min, 1970, Francja

Akcja filmu odbywa się wewnątrz białej kuli mozolnie wdrapującej się po niekończących się schodach. Jej mieszkaniec, równie mozolnie, pompuje czerwoną wodę, która grozi mu zatopieniem.

„Kroki”, reż. Piotr Kamler, 7 min, 1975, Francja

Pozornie nieruchomy i martwy sześcian postępuje krok do przodu. Wewnętrzne życie pozornie martwego i nieruchomego przedmiotu.

„Nietrwała misja”, reż. Piotr Kamler, 8 min, 1993, Francja

Statek kosmiczny i jego mieszkaniec OBOK wysłani są w kierunku Ziemi, żeby ją obserwować i przekazywać informacje w przestrzeń.

„Perpetuum mobile”, reż. Piotr Kamler, 9 min, 2015, Francja

Żartobliwa wędrówka małego zielonego kwadracika pośród zwierciadeł.

„Rysunki znalezione w Chronopolis”, reż. Piotr Kamler, 6 min, 2022, Polska

Animowane przedstawienie rysunków – zagubionych, zapomnianych i niedawno cudownie odnalezionych – które wykonałem w chwilach wolnych od pracy podczas realizacji filmu „Chronopolis”.