„Wampiry”, reż. Louis Feuillade, 508 min, 1915–1916, Francja

Paryżem wstrząsa seria morderstw, porwań i kradzieży. Stoi za nimi nieuchwytny gang przestępców, nazywających siebie Wampirami. Dziennikarz Phillippe Guérande, po morderstwie urzędnika państwowego trafia na ślad zbrodniczej grupy i nie zrażając się pogróżkami, tropi ich przywódcę, Wielkiego Wampira. Równie niebezpieczna jak herszt okazuje się jego kochanka, śpiewaczka kabaretowa Irma Vep.

Drugi – po przebojowym „Fantomasie” (1913) – słynny serial kinowy prekursora tego gatunku, Louisa Feuillade’a, tworzący razem z późniejszym „Judexem” (1916) nieformalną trylogię. Dziesięcioodcinkowa, mroczna kryminalna historia, inspirowana działalnością anarchistów Gangu Bonnota (1911-1912), uważana jest za najlepszą część tryptyku i opus magnum reżysera mającego w dorobku ponad 600 tytułów. O sukcesie serialu zdecydowało aktorskie odkrycie Feuillade’a: występująca dotąd na estradzie Musidora (właśc. Jeanne Roques), która jako Irma Vep, charyzmatyczna femme fatale i mistrzyni kamuflażu (ikoniczny czarny trykot) podbiła serca widowni i zyskała status gwiazdy. Swoją muzą okrzyknęli ją francuscy surrealiści, którzy cenili serial za jego oniryczny klimat. Dla przeciwwagi pewną dawkę komizmu wnosił Mazamette, pomocnik Guérande’a. W obsadzie także rodzimy akcent: w 2. odcinku tancerkę Marfę Koutiloff zagrała Stacia Napierkowska, francuska gwiazda polskiego pochodzenia.

„Wampiry” jako prekursorski serial, z odcinkami kończącymi się nieoczekiwanymi zwrotami akcji, co trzymało w napięciu i zachęcało do obejrzenia dalszego ciągu w następnym tygodniu – wywarł ogromny wpływ na rozwój gatunku. Odniesienia do niego znaleźć można w wielu późniejszych produkcjach, także współczesnych, jak „Irma Vep” (1996) Oliviera Assayasa.

Muzyka na żywo

FOQL aka TJ Głupiec

odc. 1–2 („Obcięta głowa”, 39 min / „Zabójczy pierścień”, 17 min)

fot. Dagmara Serek

Pod tym pseudonimem kryje się didżejskie wcielenie Justyny Banaszczyk – producentki muzyki elektronicznej z Łodzi publikującej jako FOQL. Jako TJ Głupiec za pomocą gramofonów i 4-śladowego magnetofonu tworzy intrygujące dźwiękowe kolaże. Jej kompozycje i sety didżejskie zawierają echa tanecznej elektroniki z lat 90., industrialu czy ambientu. Główny cel artystki to ciągłe eksperymentowanie, poszukiwania w zakresie rytmów i brzmień. Współprowadzi też Pointless Geometry, cenione daleko poza granicami Polski kasetowe wydawnictwo z muzyką eksperymentalną.

Janusz Jurga

odc. 3–4 („Czerwony kryptogram”, 49 min / „Widmo”, 38 min)

Wykonuje gatunek zwany ambient forest techno. W swojej muzyce przemyca wpływy industrialu, ciężkich dronów oraz „leśnego ambientu”. Jego sety są hipnotyczne, mroczne i niepokojące, utrzymane bardzo często w duchu pulsującego i rytmicznego techno.

Publiczności dał się poznać przede wszystkim z bardzo dobrze przyjętych przez krytykę płyt takich jak „Duchy Rogowca”, „HYPNOWALD” czy „IST”. Jurga to także jeden z założycieli kolektywu Opus Elefantum Collective wydającego muzykę niezależną oraz muzyk zespołu Vysoké Čelo. Występ w ramach Święta Niemego Kina będzie miał charakter live actu: całość muzyki zaprezentowanej przez artystę będzie jego autorstwa.

Jakub Lemiszewski

odc. 5–6 („Ucieczka zmarłego”, 46 min / „Niezwykłe oczy”, 72 min)

Muzyk z Poznania, znany z post-punkowych grup takich jak Promyki, Willa Kosmos czy Złota Jesień, tym razem zaprezentuje się w odsłonie elektronicznej. Jego sety wyróżniają się eklektycznym zestawem inspiracji oraz intensywnością rytmów. W jego twórczości można usłyszeć takie gatunki jak drum’n’bass, footwork, ambient, kolaże dźwiękowe czy shoegaze.

daisy cutter

odc. 7–8 („Satanas”, 55 min / „Władca piorunów”, 65 min)

fot. Marcin Dąbrowski

daisy cutter to pseudonim Antoniny Ulatowskiej – DJ-ki, pianistki i historyczki sztuki. Jest rezydentką warszawskiego klubu Jasna 1 i projektu Gravity Network – kooperacji europejskich klubów z muzyką elektroniczną. W ramach kolektywu FLAUTA organizuje imprezy benefitowe na rzecz osób z doświadczeniem uchodźczym oraz dla społecznościowego Radia Kapitał. Jest też współautorką i koordynatorką Radiowej Akademii, dźwiękowej szkoły miejskiej finansowanej z budżetu m. st. Warszawy.

Bartosz Kruczyński

odc. 9–10 („Truciciel”, 60 min / „Krwawe zaślubiny”, 68 min)

fot. Anna Bystrowska

Producent i DJ z Warszawy, który porusza się między kilkoma gatunkami muzyki elektronicznej. Jego ambientowa twórczość miesza gęste syntezatorowe plamy, wprowadzającą w trans repetycję oraz elementy rodem z klubowych chill-out roomów. Klubową odsłonę producenta (pod pseudonimem Earth Trax) Resident Advisor, najważniejszy portal o muzyce tego nurtu, określił „słodko-gorzkimi chwilami na parkiecie”, a jego płyty ukazują się w wytwórniach takich jak Phonica Records (największy sklep z muzyką klubową w Londynie), Balmat (prowadzona przez legendarnego krytyka Philipa Sherburne’a) czy Emotional Response. Muzykę z sampli (nawiązującą do sceny cut & paste) autor nagrywa pod pseudonimem Pejzaż.

O projekcie

Święto Niemego Kina realizowane jest w ramach Programu wspierania działalności podmiotów sektora kultury i przemysłów kreatywnych na rzecz stymulowania ich rozwoju w ramach Krajowego Planu Odbudowy i Zwiększania Odporności.