„Riff-Raff”, reż. Ken Loach, 95 min, 1991, Wielka Brytania

Jedno z najważniejszych dzieł Kena Loacha portretujących życie robotników. Bohaterami filmu „Riff Raff” są mężczyźni pracujący na czarno przy budowie luksusowych mieszkań w Londynie. Stevie, jeden z robotników, wyszedł niedawno z więzienia, zmaga się z bezdomnością i próbuje na nowo ułożyć sobie życie. Pewnego dnia mężczyzna spotyka przypadkiem Susan – Irlandkę starającą się zrobić w stolicy karierę piosenkarki. Bohaterowie zostają kochankami, a ich związek ma bardzo burzliwy charakter.

Tytuł (pol. hołota) jest ironiczny, ponieważ Loach obala stereotypy, poprzez które warstwy uprzywilejowane postrzegają ludzi z marginesu społecznego. Reżyser, łączący dramat robotników z charakterystycznym humorem, tworzy jedno z najdoskonalszych filmowych przedstawień środowiska robotniczego na ekranie. Jak pisała Ewa Mazierska: „Wśród środków, tworzących wrażenie autentyczności, znajduje się kolokwialny język, silne akcenty (głównie szkocki i liverpoolski), a także widok szczurów, biegających po ścianach i podłogach. Kamera w tych scenach jest ruchliwa i wszędobylska” (E. Mazierska, „Ken Loach – patrz i walcz”, Warszawa 2002). „Riff Raff”, uhonorowany Europejską Nagrodą Filmową za najlepszy film roku, rozpoczyna złoty okres w twórczości Kena Loacha, przypadający na lata 90. i pierwszą dekadę XXI w.