Brazylijski nurt Cinema Novo był krzykiem sprzeciwu i pieśnią wolności — ruchem, który zrewolucjonizował brazylijską kinematografię, łącząc radykalne formy artystycznego wyrazu z ostrym komentarzem społecznym. W sercu tego nurtu znajdował się Glauber Rocha — reżyser, którego wizje poetyckiej przemocy, religijnego uniesienia i politycznej furii nadały ton całemu pokoleniu. Przygotowany przez Filmotekę Narodową – Instytut Audiowizualny we współpracy z festiwalem Nowe Horyzonty przegląd obejmuje nie tylko jego najważniejsze dzieła, w tym kultowego „Boga i Diabła w krainie słońca” czy tytułową „Ziemię w transie”, lecz także najwybitniejsze filmy innych kluczowych twórców tego okresu. Autorzy tacy jak Nelson Pereira dos Santos, Joaquim Pedro de Andrade czy Ruy Guerra rozwijali buntowniczy język w nowych, często jeszcze bardziej bezkompromisowych kierunkach. To kino powstałe z głodu — dosłownie i metaforycznie — i z pragnienia głębokiej zmiany, a przegląd „Ziemia w transie” to nie tylko spotkanie z kinem artystycznym najwyższej próby, ale i z historią kraju, który przez obiektyw kamery próbował zrozumieć siebie — z pasją, gniewem i nadzieją.