Wprowadzenie do filmów Jeanne Pommeau (Národní filmový archiv).

Program

„Randka w młynie”, real. Jan Kříženecký, 45 sek., 1898, Czechy

Przed młynem, stanowiącym element Wystawy Architektury, Josef Švab-Malostranský pokazuje publiczności plakat „Czeski Kinematograf”. Całuje damę, pojawia się jej mąż i zaczyna się bójka...

„Jarmark św. Jana w czesko-słowiańskiej wiosce”, real. Jan Kříženecký, 48 sek., 1898, Czechy

Widok na jarmark z karuzelą, tańczącą parą i linoskoczkiem. Obraz zrealizowany podczas Wystawy Architektury.

„Kryzys”, reż. Georg W. Pabst, 98 min, 1928, Niemcy

Berlin, koniec lat 20. XX wieku. Thomas i Irene Beckowie są młodym, zamożnym małżeństwem: on, wzięty adwokat, pochłonięty jest pracą, ona, czując się samotna i zaniedbywana, pozwala się adorować malarzowi Walterowi. Wkrótce też przekona się, jak smakuje nocne życie miasta…Kameralny dramat psychologiczny, mniej znany, długo

niedoceniany i nieco zaskakujący na tle ówczesnej twórczości Georga Wilhelma Pabsta (1885–1967), czołowego przedstawiciela kina „Nowej Rzeczowości”. Zrealizowany pomiędzy głośnymi „filmami ulicznymi” reżysera – „Miłością Joanny Ney” („Die Liebe der Jeanne Ney”, 1927) i „Puszką Pandory” („Die Büchse der Pandora”, 1929) – w mniejszym stopniu niż one wpisuje się w wielkomiejski pejzaż, pozbawiony jest także rozmachu i mocnego społecznego wydźwięku. Małżeński kryzys i bunt żony są jednak dla realisty Pabsta okazją do sportretowania środowiska bohemy (znakomita sekwencja w nocnym klubie). Kameralność filmu – z niewielką liczbą napisów – pozwala docenić wirtuozerską pracę kamery, płynny montaż czy rolę szczegółu: rekwizytu, aktorskiego gestu.

„Kryzys” potwierdza też renomę Pabsta jako odkrywcy talentów i portrecisty kobiet: Brigitte Helm – znana dziś przede wszystkim z podwójnej roli Marii i robota w „Metropolis” (1927) Fritza Langa – która wcześniej zabłysła na drugim planie „Miłości Joanny Ney”, tutaj stworzyła jedną ze swoich najlepszych kreacji. Reżyser chciał kontynuować ich twórczą współpracę i obsadzić ją jako Lulu w „Puszce Pandory”, ale szefowie wytwórni UFA obawiając się kontrowersji, nie zgodzili się na udział swojej kontraktowej aktorki. Zawodowo oboje spotkają się jeszcze raz, na planie „Atlantydy” („L’Atlantide”, 1932).

Muzyka na żywo

Bartek Wąsik

Pianista, kompozytor i aranżer, laureat wielu krajowych i międzynarodowych konkursów, nagrody fonograficznej Fryderyk, Paszportu „Polityki” 2014 czy Folkowego Fonogramu Roku („Folklove”, „Requiem ludowe”). Współzałożyciel i członek Lutosławski Piano Duo oraz kwartetu Kwadrofonik. Występował w Europie, Azji i obu Amerykach. Ceniony za autorskie opracowania i aranżacje utworów Fryderyka Chopina, Igora Strawińskiego czy rekonstrukcje recitali duetu Lutosławski–Panufnik z czasów okupowanej Warszawy wraz z Lutosławski Piano Duo. Jego projekt „Nowa Warszawa”, czyli 12 na nowo zaaranżowanych piosenek o Warszawie (wraz ze Stanisławą Celińską i Royal String Quartet), spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem krytyki i został uhonorowany Gwarancją Kultury i Wdechami. Współpracował m.in. z Bartkiem Konopką, Janem Komasą, Arturem Rojkiem, Adamem Strugiem, Katarzyną Nosowską czy Ralphem Kaminskim. Prowadził cykl audycji „Znacie, to posłuchajcie” w Programie 2 Polskiego Radia.