„Drzewo na saboty”, reż. Ermanno Olmi, 185 min, 1978, Włochy

Akcja filmu rozgrywa się w ostatnich latach XIX stulecia. Reżyser śledzi losy kilku chłopskich rodzin osiadłych na małym folwarku w pobliżu Bergamo. Niespieszna narracja filmu odpowiada powolnemu rytmowi życia bohaterów, wyznaczanemu przez zmieniające się pory roku. Olmi, nawiązując do poetyki neorealizmu, przedstawił mały wycinek świata takim, jakim on jest – bez upiększeń. W jego filmie niewiele się dzieje, nie ma tu dramatycznych spięć czy zwrotów akcji. Kamera Olmiego zdaje się po prostu zapisywać obraz pewnego świata z jego porządkiem duchowym i moralnym.