„Miłość blondynki”, reż. Miloš Forman, 78 min, 1965, Czechosłowacja

Andula mieszka w małej osadzie fabrycznej w hotelu robotniczym. Codzienną monotonię przerywa wiadomość o zakwaterowaniu w pobliżu jednostki wojskowej. Jakież jest rozczarowanie dziewcząt, gdy na wieczorku zapoznawczym okazuje się, że wojskowi to grupa czterdziestoletnich rezerwistów. Na szczęście do tańca przygrywa zespół, a wśród muzyków jest młody pianista Milda. Skuszona obietnicami miłości, Andula szybko odwzajemnia uczucie. Dopiero podróż w ślad za Mildą do Pragi uświadomi jej, jak naiwne były wielkie marzenia.

Znakomity film Formana, zrealizowany w stylu paradokumentalnym z bardzo śmiałymi, jak na owe czasy, scenami erotycznymi. Zawiera doskonale uchwyconą prawdę życiowych obserwacji, ubranych w formę komediową, ale przepełnioną lirycznym ciepłem i sympatią, z jaką reżyser odnosi się do swoich bohaterów. Nagroda CIDALC na festiwalu w Wenecji ‘65 i nominacja do Oscara za najlepszy film nieanglojęzyczny.