„Hellraiser II: Hellbound”, reż. Tony Randel, 99 min, 1988, Wielka Brytania

„Hellraiser II: Hellbound” pogłębia i rozbudowuje świat stworzony przez Clive’a Barkera. Kameralny horror przenosi się do rozległego, piekielnego labiryntu Cenobitów. Ból i porządek łączą się tam w architekturę przypominającą koszmary i skomplikowane układy mechaniczne. Film eksploruje również genezę Pinheada i jego współtowarzyszy, pokazując Cenobitów nie tylko jako demony, lecz także jako istoty, które same stały się ofiarami transgresyjnego rytuału.

Sequel „Hellraisera” ponownie sonduje, co dzieje się z ciałem i psyche, gdy pragnienie przekracza granice bólu, a poszukiwanie ekstremalnych doświadczeń staje się formą ceremoniału. Uwagę zwraca tu wizualność – barokowa, ekspresyjna, nasycona praktycznymi efektami typowymi dla w estetyki lat 80., a jednocześnie wyjątkowo spójna w budowaniu piekielnej topografii.

„Hellraiser II” to propozycja, która nie tylko podtrzymuje mroczny i plugawy ton oryginału, ale też poszerza jego język i świat o nowe symbole i energie.