„Jowita”, reż. Janusz Morgenstern, 91 min, 1967, Polska

Poemat o utraconych złudzeniach, gorzka refleksja o zderzeniu marzeń z rzeczywistością, a zarazem jedna z najpiękniejszych i najbardziej złożonych opowieści o psychologii miłości w polskim kinie. Co takiego skrywa pod zasłoniętą twarzą spotkana na balu przebierańców Jowita (Barbara Kwiatkowska)? Tej odpowiedzi Marek (Daniel Olbrychski) będzie poszukiwał przez całe życie. Podążając tropem jego wspomnień i podejrzeń, widzowie odkryją razem z mężczyzną wszystkie blaski i cienie miłości – zadurzenie i idealizację, zimno emocjonalne i egoizm, upojenie i rozczarowanie.

Mimo upływu lat tajemnicza „Jowita” nie straciła nic ze swojego seksapilu: to film elektryzujący i nie dający o sobie zapomnieć. Wielka w tym zasługa scenariusza autorstwa Tadeusza Konwickiego, który rozwinął i pogłębił wymowę powieści „Disneyland” Stanisława Dygata. Za meandrującą, opartą na retrospekcjach narrację Janusz Morgenstern otrzymał nagrodę za reżyserię na festiwalu San Sebastian, a Zbigniew Cybulski stworzył swoją ostatnią wielką kreację.

Opis festiwalowy