„Zaćmienie”, reż. Michelangelo Antonioni, 123 min, 1962, Włochy, Francja

„Zaćmienie” kończy rozpoczętą „Przygodą” trylogię Antonioniego, poświęconą kryzysowi uczuć i ludzkiej samotności w dobie stechnicyzowanej cywilizacji. W warstwie fabularnej Antonioni opowiada tu bardzo prostą historię dojrzałej kobiety, która po zerwaniu ze swym długoletnim partnerem, rzuca się w wir życia i nowego związku. Kolejne spotkania z kochankiem, wypełnione żywiołową beztroską, naznaczone są jednak podświadomym lękiem i poczuciem braku stabilizacji.

Podobnie jak w większości filmów Antonioniego, tutaj również filtrem takich doznań jest kobieta – dojrzała, znająca swą wartość i potrafiąca wyzwolić się z pęt jałowego związku, ale płacąca w zamian wysoką cenę.