„Czarny Orfeusz”, reż. Marcel Camus, 105 min, 1969, Francja, Włochy

Eurydyka przybywa z prowincji do Rio de Janeiro, gdzie właśnie trwa karnawał. By dostać się do swojej kuzynki, Serafiny, musi przejechać przez całe miasto tramwajem, w którym konduktorem jest Orfeusz, jak się później okazuje – sąsiad Serafiny. Tak fatum łączy dwoje młodych ludzi, każąc im przeżyć raz jeszcze zapisaną dawno temu w mitach greckich tragiczną historię miłości, tym razem w pulsującej rytmem samby i namiętnych uczuć Brazylii.

Naturalność niezawodowych wykonawców i obraz karnawałowej feerii nadały filmowi niepowtarzalną intensywność, temperaturę i rytm. Obraz do dzisiaj urzeka swoim nastrojem i pięknem opowiedzianej historii.

Film został nagrodzony Oscarem dla najlepszego filmu obcojęzycznego.

„Orfeusz i Eurydyka”, reż. Edward Sturlis, 12 min, 1961, Polska

Opowieść o miłości silniejszej niż śmierć. Aby odzyskać zmarłą ukochaną, Orfeusz zstępuje do Hadesu.